Ranciere Jacques

Ο γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris 8, υπήρξε μαθητής και συνεργάτης του Λουί Αλτουσέρ κατά τη δεκαετία του 1960. Μετά την αποστασιοποίησή του από τον κύκλο του Αλτουσέρ, το ιδιαίτερα εκτενές έργο του επικεντρώνεται σε μια προσπάθεια εκ νέου επεξεργασίας της παράδοσης της χειραφέτησης, καθώς και στη διερεύνηση των σχέσεων μεταξύ αισθητικής και πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζει τα εργατικά κινήματα του 19ου αιώνα (La nuit des prol?taires. Archives du r?ve ouvrier, 1981), δείχνει πώς η ισότητα λειτουργεί ως προϋπόθεση για μια μη αυθεντιοκεντρική και πραγματικά χειραφετική παιδαγωγική πρακτική (Ο αδαής δάσκαλος. Πέντε μαθήματα πνευματικής χειραφέτησης, 1987 – Νήσος 2008) και προτείνει μια ριζοσπαστική ερμηνεία της σχέσης ανάμεσα στη φιλοσοφία, την πολιτική και τη δημοκρατία (Le philosophe et ses pauvres, 1983, Aux bords du politique, 1990, La mesentente. Philosophie et politique, 1995). Μεταξύ των έργων του συγκαταλέγονται επίσης τα: «Η έννοια της κριτικής και της κριτικής της πολιτικής οικονομίας από τα Χειρόγραφα του 1844 μέχρι Το Κεφάλαιο», στο Λ. Αλτουσέρ, Ε. Μπαλιμπάρ et al., Να διαβάσουμε το Κεφάλαιο (1965 – Ελληνικά Γράμματα 2003), La le?on d’Althusser (1974), Courts voyages au pays du peuple (1990), La parole muette. Essais sur les contradictions de la litt?rature (1998), La chair des mots. Politiques de l’?criture (1998), Le partage du sensible (2000), L’inconscient esth?tique (2001), Les sc?nes du peuple (2003 – κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό Revoltes logiques, του οποίου ο Ρανσιέρ ήταν ιδρυτής), Politique de la litt?rature (2007), Le spectateur ?mancip? (2008).