Η περίοδος 1935-1951 είναι μία από τάς πλέον πολυταράχους καί κρισίμους της Νεοελληνικής Ιστορίας. Κατά τήν περίοδον ταύτην η γνώμη είναι θολή, η πάλη τυφλή, οι γράφοντες είναι επηρρεασμένοι, τό Σχολείον καί αί επιδιώξεις του γίνονται καί αυτά σημαία πολιτικών παθών. Μέσα άπό τήν αχλύν των γεγονότων καί των ιδεών, προσεπάθησε ο γράφων νά ερευνήση τήν αλήθειαν. Ο ίδιος ως εκπαιδευτικός, έζησεν τήν ιστορίαν της Παιδείας κατά τά έτη αυτά. Επί 18 έτη υπηρέτησεν εις τό Ελληνικόν σχολείον, εδίδαξεν καί εδιδάχθη, έζησε τήν αγωνίαν καί τάς περιπετείας της Νεοελληνικής Παιδείας, επόνεσεν διά τήν κατάπτωσίν της καί ωνειρεύθη ένα καλύτερον μέλλον. Η εργασία αυτή ... ήλθε κατ' ευτυχή συγκυρίαν νά εκφράση τόν βαθύτατον αυτόν πόθον μου ως εκπαιδευτικού καί ως Έλληνος δι' ένα καλύτερον μέλλον της Νεοελληνικής Παιδείας.