Το άκρως ενδιαφέρον δοκίμιο της Ελισάβετ Μπαρμπαλιού, ευανάγνωστο κι από τον ελάχιστα μυημένο στην επιστήμη της ψυχολογίας, έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό στις μελέτες των gender studies διεθνώς και στον τόπο μας. Με ύφος γλαφυρό, μας ξεναγεί, με συντομία αξιοζήλευτη, από το απώτατο παρελθόν ως την άυλη ψηφιακή δικτύωση της εποχής μας, στην αντιφατική φύση του «υποταγμένου-εξεγερμένου» (όπως επιγραμματικά τη συνοψίζει) «έλληνα άνδρα». Με αντλημένες από την επαγγελματική εμπειρία της «ζωντανές» περιπτώσεις ανδρών που αναζήτησαν λύσεις στα προσωπικά και οικογενειακά τους αδιέξοδα, και στηριγμένο σε μια πλούσια διεθνή και ελληνική βιβλιογραφία, η συγγραφέας καταφέρνει εκείνο στο οποίο αποτυγχάνουν οι ομότεχνες του φύλου της: να μην γράφει ως φεμινίστρια, αλλά ως ανατόμος μιας εν πολλοίς ακόμα ανεξερεύνητης σχέσης πατέρα-γιου στην εποχή μας. Βασίλης Βασιλικός Διακεκριμένος Συγγραφέας Το όμορφο και κατανοητό γράψιμο ενός ανθρώπου που έχει μάθει να ακούει τον πόνο και τις δυσκολίες στις σχέσεις των άλλων, αλλά και να τους απευθύνεται με τρόπο που μπορεί να μιλήσει μέσα τους, συνιστά πολύτιμο χάρισμα της συγγραφέως. Αυτό κάνει το βιβλίο ευανάγνωστο ακόμα και σε μη εξοικειωμένους με τις θεραπευτικές έννοιες αναγνώστες. Επιπλέον, η πολυεπίπεδη και πολυεστιακή συνθετική του προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα τους ειδικούς των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών, τα στελέχη προαγωγής υγείας και πρόληψης, και τους θεραπευτές, ανεξάρτητα από την προσέγγιση που ακολουθούν. Διονύσης Σακκάς Ψυχιάτρος-Ψυχοθεραπευτής Πρόεδρος ΕΛΕΣΥΘ
« Κατανοεί όμως η γενιά σου, μαμά, τη δική μου; Διότι νομίζω ότι, κατά βάθος, μας έχετε αφήσει αβοήθητους. Είμαστε για εσάς συχνά κόκκινο πανί. Μας κατηγορείτε για τόσα πολλά. Για έλλειψη σεβασμού προς εσάς, προς τις αξίες και τα ιδανικά, για επιπολαιότητα, μηδενισμό, παραβίαση της γλώσσας… και για άλλα, που κύριο χαρακτηριστικό έχουν το στερητικό άλφα στην αρχή τους, όπως ανυπακοή, αμοραλισμό, αδιαφορία, ανωριμότητα, ανευθυνότητα, ασυδοσία, άκριτη υποταγή στη μόδα… Σαν να μην υπήρξατε εσείς νέοι ποτέ! ? Μπορεί, αλλά αυτό θεωρώ ότι μάλλον οφείλεται περισσότερο στην άγνοια, στις διαφορετικές αντιλήψεις, στα στερεότυπα που μας ακολουθούν από προηγούμενες εποχές, σε άλλους κανόνες ηθικής, καθώς και στην έλλειψη ενημέρωσης της γενιάς της δικής μου και λιγότερο στην πρόθεσή μας. Δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τις ελλείψεις του ως γονιού, πόσο μάλλον να παραδεχτεί πως έχει έστω και μερικώς αποτύχει. Για να γυρίσει μετά, ίσως από ανάγκη, να δικαιολογήσει τον εαυτό του με το “Γιατί, οι δικοί μας τα έκαναν καλύτερα;”». Ελισάβετ Μπαρμπαλιού Γεννήθηκα στον Βορρά, μεγάλωσες στον Νότο"