Beck Ulrich

Ο Ούλριχ Μπεκ γεννήθηκε το 1944 στο Στολπ της Πομμερανίας (σημερινό Σλουπσκ της Πολωνίας) και πέθανε αιφνίδια την 1η Ιανουαρίου 2015 στο Μόναχο λόγω καρδιακού προβλήματος. Σπούδασε αρχικά νομικά στο Φράιμπουργκ και αργότερα φιλοσοφία, ψυχολογία και πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Αναγορεύτηκε διδάκτορας αυτού του πανεπιστημίου, όπου δίδαξε και ως υφηγητής Κοινωνιολογίας. Το 1979-1981 εργάστηκε ως καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Μίνστερ (Mu?nster) και το 1981-1992 στο Πανεπιστήμιο της Βαμβέργης (Bamberg). Από το 1992 μέχρι τη συνταξιοδότησή του, το 2009, ήταν καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Μόναχο. Από το 1997 εργάστηκε επίσης ως καθηγητής Κοινωνιολογίας στο London School of Economics (LSE). Ως επισκέπτης καθηγητής δίδαξε το 1995-1998 στο Πανεπιστήμιο Κάρντιφ (Ουαλία) και μετά τη συνταξιοδότησή του στο Χάρβαρντ. Το 2001 έγινε καθηγητής-ερευνητής στο γαλλικό ερευνητικό ίδρυμα Fondation des Sciences de l’Homme (FMSH) στο Παρίσι. Την περίοδο 1999-2009 διηύθυνε το ειδικό ερευνητικό πεδίο 536 «αναστοχαστικός εκσυγχρονισμός» (Reflixive Modernisierung), στο πλαίσιο του οποίου διενεργήθηκαν διεπιστημονικά ερευνητικά προγράμματα. Σε αυτές τις έρευνες αξιολογήθηκε η θεωρία του Μπεκ για τον «αναστοχαστικό εκσυγχρονισμό», η οποία επεξεργάζεται τη βασική ιδέα ότι η νικηφόρα πορεία της βιομηχανικής νεωτερικότητας έχει επιδράσεις σε όλη την υφήλιο, που θέτουν υπό αμφισβήτηση και μεταλλάσσουν τους θεσμούς και τα δεδομένα των εθνικών κρατών και αποκρυσταλλώνονται επίσης στον βίο των ανθρώπων, ενώ οι αλλαγές ανοίγουν ατραπούς για σημαντικές πολιτικές διαφοροποιήσεις και νεωτερισμούς.